ΑΙΤΙΕΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗΣ ΒΙΑΣ
Υπάρχει ενας αριθμός παραγόντων που σχετίζονται με την ενδοοικογενειακή βία στις ετερόφυλες σχέσεις και η συνήθης λίστα αυτών είναι η ακόλουθη :
-
Ιστορικό επιθετικής συμπεριφοράς
-
Ιστορικό κακοποίησης σαν παιδί ή μαρτυρίας γονεικής κακοποίησης
-
Μεγαλη κοινωνική δύναμη ή επίπεδο status
-
Ελεγκτικές σχέσεις
-
Λανθασμένα ορισμένος ανδρισμός και ταυτότητα
-
Ψυχική ασθένεια όπως αλκοολισμός ή άλλη χρήση ουσιών
Το γενικό μοντέλο εξήγησης της ενδοοικογενειακής βίας αφορά την ανδρική δύναμη και δικαιώματα που εν τέλει οδηγούν στο λογικό συμπέρασμα, αυτό της κακοποίησης των γυναικών. Το 1996 όμως ο Merrill αναφέρθηκε σε ενα ανεξάρτητο-φύλου μοντέλο που θα σας περιγράψω παρακάτω. Σύμφωναμε αυτόν, υπάρχουν 3 υποβόσκουσες αιτίες για την ενδοοικογενειακή βία και αφορούν ετεροφυλικές όπως και ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
1.Υπάρχει το μάθημα της κακοποίησης. Έτσι λοιπόν, το μάθημα να επιλεγεις την βία πηγάζει από 3 παράγοντες. Την διδαχή από άλλους να δράς βίαια ή απειλητικά, τον παραδειγματισμό βίαιης ή ελεγκτικής συμπεριφοράς, και την επιβράβευση της ελεγκτικής και απειλητικής συμπεριφοράς.
Αυτό το μοντέλο είναι συμβατό με τους προαναφερθέντες παραγοντες κινδύνου στο ότι η διδαχή και ο παραδειγματισμός μπορεί και οι 2 να συσχετίζονται με ένα ιστορικό κακοποίησης από το παρελθόν ή και μαρτυρίας κακοποίησης. Και τέτοια κακοποίηση μπορεί να διδάξει ότι ο θύτης έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί την βία για να πετύχει τις επιθυμίες του. Η επιβράβευση της βίαιης συμπεριφοράς μπορεί να δίνεται άμεσα στον θύτη ή να παρατηρείται σε περιπτώσεις άλλων που δρούν απειλητικά και επιβραβεύονται. Η `άλλη όψη του νομίσματος` μπορεί επίσης να έρθει στο προσκήνιο, κι εκεί δεν υπάρχει καμία επιβράβευση, αλλά ούτε και τιμωρία ή συνέπεια. Για παράδειγμα, αν η αστυνομάι κληθεί σε μια οικιακή αναταραχή και φύγει χωρίς να κάνει κάποια παρέμβαση, ο θύτης μπορεί να μάθει ότι η όποια εξωτεική παρέμβαση στο σπίτι δεν αποτελεί αντικείμενο έγνοιας ή φόβου.
2.Αφού κάποιος μάθει να είναι βίαιος, πρέπει να έχει την ευκαιρία να κακοποιήσει. Αυτό το μοντέλο είναι συμβατό με τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου στο ότι οι 2 παράγοντες θα προσφέρουν την ευκαιρία να κακοποιήσει : οι διαφορές δύναμης και η απομόνωση.
Οι διαφορές δύναμης μπορεί να πηγάζουν από έναν αριθμό παραγόντων, όπως :
-
Σεξισμός
-
Ομοφοβία
-
Ρατσισμός
-
Διαφορά εισοδήματος
-
Ηλικία
-
Αναπηρία
-
Υγεία (συμπεριλαμβανομένου και της εγκυμοσύνης)
Απομόνωση σημαίνει ότι :
-
Ο θύτης είναι λιγότερο πιθανό να συλληφθεί
-
Η σύγκρουση είανι πιο πιθανό να κλιμακωθεί
-
Το θύμα είναι πιο πιθανό να πέσει σε κατάθλιψη και λιγότερο πιθανό να κοιτάξει πως να βγεί απο την σχέση
3.Δεδομένου της μάθησης και της ευκαιρίας, ο θύτης πρέπει να επιλέξει να κακοποιήσει. Αυτό το μοντέλο είναι συμβατό με τους προαναφερθέντες παράγοντες κινδύνου στο ότι οι κακές δεξιότητες στην επικοινωνία, ο έλεγχος των παρορμήσεων που έχει αποδυναμωθεί λόγω της χρήσης ουσιών, και οι διαταραγμένες ιδέες για τους ρόλους των φύλων και η επιτρεψιμότητα της βίας μπορεί να οδηγήσει στην επιλογή καταληξης σε απειλές, έλεγχο, και βία σαν μέσα για την εκπλήρωση των επιθυμιών.
