Η σημερινή επέτειος βρίσκει την χώρα μας σε πρωτόγνωρης διάρκειας και έντασης οικονομική και κοινωνική κρίση. Οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, οι Ευρωπαίες και οι Ευρωπαίοι του Νότου είναι βαθιά ανήσυχοι, δύσπιστοι και οργισμένοι, καθώς πλήττονται άνισα η απασχόληση, οι εργασιακές σχέσεις, η ανταγωνιστικότητα, οι κοινωνικές υποδομές, οι μισθοί και οι συντάξεις. Η ίση μεταχείριση γυναικών και ανδρών, βασική αξία της Ε.Ε. και δημοκρατική βάση για την νομιμοποίηση της Ευρώπης στα μάτια των πολιτών, παρουσιάζει οπισθοδρόμηση. Κινδυνεύουμε να χάσουμε όλα όσα με κόπους και θυσίες κερδήθηκαν. Η ισότητα σε καιρούς κρίσης αποτελεί όχι πολυτέλεια, αλλά επείγουσα προτεραιότητα.
Σήμερα οι γυναίκες παρουσιάζουν πολύ μειωμένη συμμετοχή στην απασχόληση, στις αμοιβές και κυρίως τις θέσεις ευθύνης, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά τους στην εκπαίδευση έχουν σημαντικότατα βελτιωθεί. Έτσι απαξιώνεται μια τεράστια επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό που έχει γίνει με θυσίες.
Η χαμηλή εκπροσώπηση των γυναικών και βεβαίως των κατάλληλων, με αξιοκρατικά κριτήρια σε θέσεις ευθύνης στερούν την κοινωνία από πολύτιμους πόρους, ιδέες και νέες πολιτικές. Οι γυναίκες όπου επικρατούν αδιάβλητες διαδικασίες διαπρέπουν: π.χ. δικαστικό σώμα.
Η ανεργία των γυναικών, ιδιαίτερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με πρωταθλήτρια την Ελλάδα, έχει ανέλθει στα εφιαλτικά επίπεδα του 65% στις νέες. Ο μέσος όρος συμμετοχής γυναικών στα Εθνικά Κοινοβούλια είναι 24% και 35% στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ενδοοικογενειακή βία κοστολογείται σε απώλειες 17,5 δις ευρώ ετησίως, και 1 στις 3 γυναίκες έχει βιώσει πράξεις βίας. Η επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης του Συμβουλίου της Ευρώπης, για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας για την οποία έχουμε αναλάβει συντονισμένη δράση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελεί το ελάχιστο που η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει και έχει υποσχεθεί να πράξει. Η συμφιλίωση οικογενειακής με επαγγελματική ζωή προϋποθέτει επαρκείς δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς και δομές φροντίδας των ηλικιωμένων. Ο εφιάλτης του δημογραφικού απεικονίζεται στο γεγονός ότι οι θάνατοι στη χώρα μας υπερβαίνουν πλέον τις γεννήσεις.
Το Ευρωπαϊκό Λόμπυ Γυναικών και η Ελληνική Αντιπροσωπεία του που εκπροσωπεί 50 γυναικείες οργανώσεις σε Εθνικό και 2.500 σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, εργάζεται στην Ελλάδα απολύτως εθελοντικά και χωρίς καμία χρηματοδότηση, έχει αναλάβει συντονισμένη δράση για την ενημέρωση των Εθνικών και Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων, των Κυβερνήσεων, αλλά και της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τις επιπτώσεις της κρίσης στις γυναίκες, τη βία και την υποεκπροσώπηση των γυναικών. Έχει εκδώσει Διακήρυξη (Μανιφέστο) και προτάσεις για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και την ισόρροπη (50/50) συμμετοχή στα Εθνικά και Ευρωπαϊκά Κοινοβούλιο και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Εν μέσω κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας, είναι χρήσιμο να ξανασκεφτούμε τι και πώς συνέβη όταν δούμε ότι μόλις το 3% των μελών των εταιριών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο είναι γυναίκες, ενώ μόνο 1 στα 10 μέλη είναι γυναίκα στα εταιρικά Διοικητικά Συμβούλια. Δεν υπάρχουν γυναίκες Διοικητές των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών και η σημερινή Κυβέρνηση της χώρας αριθμεί μία Υπουργό. Ο νόμος περί ποσοστώσεων στα διοικητικά συμβούλια των ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ παραμένει συνήθως ανενεργός. Τα παραπάνω είναι και παράδοξα και αντιδημοκρατικά, αν λάβουμε υπόψη ότι ο αριθμός των γυναικών με νομικές, οικονομικές και σπουδές διοίκησης επιχειρήσεων υπερτερεί πλέον των ανδρών.
Ενόψει των Ευρωεκλογών και των εκλογών στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είμαστε αποφασισμένες να ξαναβάλουμε τα θέματα της ίσης μεταχείρισης στην καρδιά της πολιτικής ενός νέου εντελώς διαφορετικού μοντέλου για το παρόν και το μέλλον, άλλως το οικοδόμημα των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η Ενωμένη Ευρώπη θα καταρρεύσει, με ανυπολόγιστο κόστος για τους ευρωπαίους πολίτες, γυναίκες και άνδρες.
Σήμερα οι γυναίκες παρουσιάζουν πολύ μειωμένη συμμετοχή στην απασχόληση, στις αμοιβές και κυρίως τις θέσεις ευθύνης, παρά το γεγονός ότι τα ποσοστά τους στην εκπαίδευση έχουν σημαντικότατα βελτιωθεί. Έτσι απαξιώνεται μια τεράστια επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό που έχει γίνει με θυσίες.
Η χαμηλή εκπροσώπηση των γυναικών και βεβαίως των κατάλληλων, με αξιοκρατικά κριτήρια σε θέσεις ευθύνης στερούν την κοινωνία από πολύτιμους πόρους, ιδέες και νέες πολιτικές. Οι γυναίκες όπου επικρατούν αδιάβλητες διαδικασίες διαπρέπουν: π.χ. δικαστικό σώμα.
Η ανεργία των γυναικών, ιδιαίτερα στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου, με πρωταθλήτρια την Ελλάδα, έχει ανέλθει στα εφιαλτικά επίπεδα του 65% στις νέες. Ο μέσος όρος συμμετοχής γυναικών στα Εθνικά Κοινοβούλια είναι 24% και 35% στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η ενδοοικογενειακή βία κοστολογείται σε απώλειες 17,5 δις ευρώ ετησίως, και 1 στις 3 γυναίκες έχει βιώσει πράξεις βίας. Η επικύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης του Συμβουλίου της Ευρώπης, για την πρόληψη και καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας για την οποία έχουμε αναλάβει συντονισμένη δράση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο αποτελεί το ελάχιστο που η Ελληνική Κυβέρνηση οφείλει και έχει υποσχεθεί να πράξει. Η συμφιλίωση οικογενειακής με επαγγελματική ζωή προϋποθέτει επαρκείς δημόσιους βρεφονηπιακούς σταθμούς και δομές φροντίδας των ηλικιωμένων. Ο εφιάλτης του δημογραφικού απεικονίζεται στο γεγονός ότι οι θάνατοι στη χώρα μας υπερβαίνουν πλέον τις γεννήσεις.
Το Ευρωπαϊκό Λόμπυ Γυναικών και η Ελληνική Αντιπροσωπεία του που εκπροσωπεί 50 γυναικείες οργανώσεις σε Εθνικό και 2.500 σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, εργάζεται στην Ελλάδα απολύτως εθελοντικά και χωρίς καμία χρηματοδότηση, έχει αναλάβει συντονισμένη δράση για την ενημέρωση των Εθνικών και Ευρωπαϊκών Κοινοβουλίων, των Κυβερνήσεων, αλλά και της Ειδικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τις επιπτώσεις της κρίσης στις γυναίκες, τη βία και την υποεκπροσώπηση των γυναικών. Έχει εκδώσει Διακήρυξη (Μανιφέστο) και προτάσεις για τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών και την ισόρροπη (50/50) συμμετοχή στα Εθνικά και Ευρωπαϊκά Κοινοβούλιο και Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Εν μέσω κρίσης του χρηματοπιστωτικού συστήματος και της οικονομίας, είναι χρήσιμο να ξανασκεφτούμε τι και πώς συνέβη όταν δούμε ότι μόλις το 3% των μελών των εταιριών που είναι εισηγμένες στο Χρηματιστήριο είναι γυναίκες, ενώ μόνο 1 στα 10 μέλη είναι γυναίκα στα εταιρικά Διοικητικά Συμβούλια. Δεν υπάρχουν γυναίκες Διοικητές των Εθνικών Κεντρικών Τραπεζών και η σημερινή Κυβέρνηση της χώρας αριθμεί μία Υπουργό. Ο νόμος περί ποσοστώσεων στα διοικητικά συμβούλια των ΝΠΔΔ και ΝΠΙΔ παραμένει συνήθως ανενεργός. Τα παραπάνω είναι και παράδοξα και αντιδημοκρατικά, αν λάβουμε υπόψη ότι ο αριθμός των γυναικών με νομικές, οικονομικές και σπουδές διοίκησης επιχειρήσεων υπερτερεί πλέον των ανδρών.
Ενόψει των Ευρωεκλογών και των εκλογών στην Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση είμαστε αποφασισμένες να ξαναβάλουμε τα θέματα της ίσης μεταχείρισης στην καρδιά της πολιτικής ενός νέου εντελώς διαφορετικού μοντέλου για το παρόν και το μέλλον, άλλως το οικοδόμημα των αρχών και αξιών πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η Ενωμένη Ευρώπη θα καταρρεύσει, με ανυπολόγιστο κόστος για τους ευρωπαίους πολίτες, γυναίκες και άνδρες.
Για την Ελληνική Αντιπροσωπεία του ΕΛΓ
Μίκα Ιωαννίδου, Επικεφαλής
Μέλη: Χρυσηίς Σφανδού, Πρόεδρος της Ένωσης Ελληνίδων Νομικών
Έφη Πετρέα, Εκπρόσωπος του Λυκείου Ελληνίδων