Ένα παγκόσμιο και σοβαρότατο πρόβλημα η Βία κατα των Γυναικών στιγματίζει τις πολιτισμένες κοινωνίες μας ,που αντί να μειώνεται δυστυχώς αυξάνεται πυρετωδώς τα τελευταία χρόνια. Ανεξάρτητα από το κοινωνικό και μορφωτικό επίπεδο των γυναικών και ανδρών που την διαπράττουν, ανεξάρτητα αν ζουν στην Ευρώπη ή στην Ασία οι γυναίκες υφίστανται βία είτε μέσα στην οικογένεια είτε στον εργασιακό τους χώρο.
Η μεγαλύτερη μάστιγα στις μέρες μας είναι η ενδοοικογενειακή βία κατά των γυναικών, που είναι μάλιστα καθημερινό φαινόμενο και προέρχεται κυρίως από τον σύζυγο ή τον ερωτικό σύντροφο, κι ας καθιερώθηκε, μετά από αγώνες χρόνων, ότι είναι έγκλημα που διώκεται αυτεπάγγελτα και τιμωρείται με μεγάλες ποινές, από τις διατάξεις του Ν. 3500/2006 και τον Ν. 4531/2018 με τον οποίο κυρώθηκε η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Στην έννοια όμως της οικογένειας δεν συμπεριλαμβάνονται οι νυν ή τέως μόνιμοι σύντροφοι, ούτε τα μέρη συμφώνου συμβίωσης γι’ αυτό πρέπει να επισημάνουμε ότι το ποσοστό των γυναικών που κακοποιούνται είναι στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο, Μόνο στην Ελλάδα μας το έτος 2024 έχουν δυστυχώς δολοφονηθεί 14 γυναίκες από τους οικείους τους .Η Ελληνική Αστυνομία βάσει του νόμου και στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, δημιούργησε Υπηρεσίες Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, οι οποίες λειτουργούν σε όλη την Επικράτεια. Συγκεκριμένα, ιδρύθηκαν 73 επιτελικές Υπηρεσίες Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας, καθώς και 63 Γραφεία Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας με επιχειρησιακά-προανακριτικά καθήκοντα που μπορούν να καταφεύγουν οι γυναίκες θύματα βίας, εν τούτοις το φαινόμενο παρουσιάζεται ως η Λερναία Ύδρα με με τα πολλά κεφάλια τις πολλές και διαφορετικές περιπτώσεις.
Αξίζει να σημειωθεί και το νέο ζήτημα της Έμφυλης Κυβερνοβίας σε βάρος των γυναικών και των ανήλικων κοριτσιών που από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (face book, Instagram, Tic –Tok) και γενικά μέσω ίντερνετ έχει πάρει μεγάλες και καταστροφικές διαστάσεις µε σοβαρές συνέπειες για τις γυναίκες, προσβάλλοντας την φυσική και συναισθηματική τους ακεραιότητα τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και µμακροπρόθεσμα και µε σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο.
Από έρευνες που έχουν γίνει οι γυναίκες 15-44 ετών κινδυνεύουν Παγκοσμίως περισσότερο από βιασμό ή ενδοοικογενειακή βία παρά από καρκίνο, τροχαία ατυχήματα, πόλεμο ή ελονοσία, ενώ το 55%-95% θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας δεν καταγγέλλουν το πρόβλημα. Υπολογίζεται πως 50.000 γυναικοκτονίες σημειώνονται κάθε χρόνο στον πλανήτη, το οποίο αντιστοιχεί σε 137 γυναίκες κάθε μέρα κατά μέσο όρο, δηλαδή 1 κάθε 10 λεπτά . Τελευταίως έχει επικρατήσει ο όρος γυναικοκτονία που αναγνωρίζεται μεταξύ άλλων και από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο της Ισότητας των Φύλων ως ¨την δολοφονία γυναικών και κοριτσιών λόγω του φύλου τους. Στην Ελλάδα, ωστόσο, δεν υπάρχει επίσημη καταγραφή που να συμπεριλαμβάνει τη διάσταση του φύλου και δεν έχει νόμιμα καθιερωθεί ο όρος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι παρά την μεγάλη κινητοποίηση για ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των γυναικών, των ανδρών που τις διαπράττουν , της κοινωνίας, των θεσμών, των αρμόδιων φορέων του Κράτους και παρά το γεγονός ότι όλοι οι άνδρες γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πράξη τους διώκεται ποινικά με μεγάλες ποινές, εν τούτοις η ενδοοικογενειακή βία σε βάρος των γυναικών έχει πολλαπλασιαστεί και μάλιστα φθάνει ταχύτατα στο τελευταίο στάδιο τον φόνο.
Η Πανελλαδική Οργάνωση Γυναικών «ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΗ» συνεχίζει να αγωνίζεται για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και προσπαθεί με ομιλίες σε όλα τα παραρτήματα της, σεμινάρια και ευρύτερη ενημέρωση από ειδικούς επιστήμονες να βοηθήσει τους άνδρες να κατανοήσουν τις επιπτώσεις της βίαιης συμπεριφορά τους και τις γυναίκες να αναγνωρίζουν τα σημάδια της βίας, να μην τα ανέχονται εξ αρχής, να προφυλάσσονται και να αντιδρούν κατάλληλα, ώστε να αποφευχθούν τα ακραία φαινόμενα βίας, που πολλές φορές δυστυχώς καταλήγουν στο μοιραίο. Αγωνιζόμαστε να δημιουργηθούν δομές από το κράτος ικανές να βοηθήσουν ουσιαστικά τις κακοποιημένες γυναίκες και τα παιδιά πριν αλλά και κυρίως μετά την καταγγελία της ενδοοικογενειακής βίας. Γιατί πολύ καλή είναι η εφαρμογή «panic button“ (κουμπί πανικού) που εφαρμόζεται μέσω κινητών τηλεφώνων στην χώρα μας και οι συνεχείς προτροπές στα θύματα βίας «να σπάσουν την σιωπή» αλλά μετά τι γίνεται ; ποια είναι η προστασία των γυναικών και των παιδιών ώστε να μην τις εκδικηθούν οι θύτες;
Στόχος μας είναι με τις δράσεις μας, πέρα από την πληροφόρηση και την ευαισθητοποίηση, να βρεθεί τρόπος για την ΠΡΟΛΗΨΗ !!! ΖΗΤΟΥΜΕ να καθιερωθεί νομικά ειδική εκπαίδευση στα σχολεία, στην οικογένεια, στην κοινωνία από εμπειρογνώμονες επιστήμονες, ώστε σιγά σιγά να αλλάξει η νοοτροπία όλων μας ανδρών, γυναικών και παιδιών αλλά και των θεσμικών οργάνων για να προλαμβάνεται το χειρότερο και το αναπότρεπτο . Ευχής έργο θα ήταν να σταματήσει δια νόμου από την τηλεόραση ο βομβαρδισμός των θεατών με βίαιες σκηνές ξυλοδαρμών και φόνων ακόμη και στα παιδικά έργα και παιγνίδια, που κατακλύζουν όλες τις ώρες την μικρή οθόνη – παιδαγωγό.